Θεραπεία της αυχενικής οστεοχόνδρωσης: διαχείριση του πόνου

Στον ανθρώπινο λαιμό υπάρχει μεγάλος αριθμός νευρικών δεσμίδων και αιμοφόρων αγγείων που εξασφαλίζουν τη φυσιολογική λειτουργία του εγκεφάλου και των αισθητηρίων οργάνων. Η πιο συνηθισμένη αιτία του τσιμπήματος τους είναι η αυχενική οστεοχονδρωσία, μια επικίνδυνη εκφυλιστική ασθένεια του χόνδρου και του οστικού ιστού, η οποία συνοδεύεται από έντονο πόνο, επιδείνωση της ακοής, της όρασης και της αντίληψης, μούδιασμα στο πρόσωπο και σταδιακή απώλεια της ικανότητας εργασίας.

Εάν ανησυχείτε για πόνο και δυσκαμψία όταν γυρίζετε το κεφάλι σας, συχνή ζάλη ή αδυναμία στα χέρια σας, τότε ήρθε η ώρα να σκεφτείτε τη θεραπεία της αυχενικής οστεοχόνδρωσης.

Μην αναβάλλετε τη θεραπεία της αυχενικής οστεοχόνδρωσης για αργότερα.

Αιτίες αυχενικής οστεοχονδρωσίας

Λόγω της ανατομικής δομής, η αυχενική οστεοχόνδρωση έχει τα δικά της χαρακτηριστικά. Οι σπόνδυλοι της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης είναι μικρότεροι από τους οσφυϊκούς και ακόμη και τους θωρακικούς σπόνδυλους, ενώ επίσης βιώνουν ένα σταθερό στατικό φορτίο (το βάρος του κεφαλιού). Κατά τη διάρκεια της ημέρας, το άγχος μπορεί να εκφραστεί στην ίδια στάση - για παράδειγμα, κατά την ανάγνωση εγγράφων, την εργασία στον υπολογιστή. Ο λαιμός επίσης συχνά στερείται ανάπαυσης τη νύχτα λόγω μιας μη φυσιολογικής θέσης ύπνου και ενός άβολου μαξιλαριού (το κεφάλι «κρέμεται» στο μαξιλάρι, ή είναι σημείο αναφοράς και είναι υπό πίεση). Ως αποτέλεσμα αυτής της προπαθολογικής κατάστασης , η λεγόμενη μυϊκή υπερπροπόνηση Ορισμένες μυϊκές ομάδες αγχώνονται υπερβολικά και ως εκ τούτου απαιτούν -αλλά δεν παίρνουν- μεγαλύτερη περίοδο ανάπαυσης και αποθεραπείας επειδή το πρόγραμμα δεν έχει ακυρωθεί.

Όλα αυτά προκαλούν συνεχή ένταση σε ορισμένες μυϊκές ομάδες και δυστροφικές αλλαγές σε άλλες, και συχνά οδηγούν στην εμφάνιση ενός "λαιμού χελώνας" (ένα άτομο σκύβει, ενώ το κεφάλι προεξέχει και ο λαιμός σχηματίζει μια χαρακτηριστική πτώση). , το βάρος του κεφαλιού βαραίνει πολύ στον άτλαντα, τον πρώτο αυχενικό σπόνδυλο. Αναγκάζεται να αναλάβει εκείνο το μέρος του φορτίου που μπορούν να αντέξουν οι μύες του λαιμού κατά τη διάρκεια της φυσιολογικής σωματικής ανάπτυξης. Αλλά το γεγονός είναι ότι δεν είναι καθόλου κατάλληλο για ένα τέτοιο έργο!

Επιπρόσθετοι παράγοντες που μπορούν να επιταχύνουν τη φθορά του μεσοσπονδύλιου χόνδρου στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης είναι συνηθισμένοι:

• σχετιζόμενες με την ηλικία και ορμονικές αλλαγές - πιο συχνά μετά από 45 χρόνια (οι ανόργανες ουσίες υπερισχύουν των οργανικών, γεγονός που μειώνει την ευκαμψία των οστών και προκαλεί την ανοργανοποίηση τους και η καταστροφή του οστικού ιστού συμβαίνει πιο γρήγορα από την ανάπτυξή του).
• τραυματισμοί στον αυχένα και σε άλλα μέρη της σπονδυλικής στήλης.
• καρδιαγγειακές παθήσεις;
• συγγενείς ανωμαλίες του μυοσκελετικού συστήματος και επίκτητες διαταραχές στάσης.
• υποδυναμία (εξάλλου, οι μεσοσπονδύλιες αρθρώσεις του λαιμού είναι οι πιο κινητές και απαιτούνται ποικίλα φορτία για την υγεία τους).
• Κάπνισμα και άλλες κακές συνήθειες.

Στάδια αυχενικής οστεοχονδρωσίας

Το στάδιο της αυχενικής οστεοχόνδρωσης προσδιορίζεται με διαγνωστικά κριτήρια. Αυτά περιλαμβάνουν τις αισθήσεις του ίδιου του ασθενούς, την ψηλάφηση, την αξιολόγηση της κινητικότητας του αυχένα, καθώς και το κενό μεταξύ των σπονδύλων και άλλων δεικτών στην ακτινογραφία. Ανάλογα με το στάδιο της νόσου, ο ορθοπεδικός επιλέγει τη θεραπεία της οστεοχονδρωσίας του αυχένα, τα προληπτικά μέτρα και, εάν είναι απαραίτητο, τις υποστηρικτικές ορθώσεις.

Αυχενική οστεοχονδρωσία 1 βαθμού

1 βαθμός αυχενικής οστεοχόνδρωσης ονομάζεται επίσης προκλινικό στάδιο. Οι ασθενείς, κατά κανόνα, αγνοούν τα πρώτα συμπτώματα της αυχενικής οστεοχόνδρωσης και η θεραπεία δεν πραγματοποιείται λόγω της ελαφριάς σοβαρότητάς τους. Τους πιστώνεται η κούραση μετά από μια μέρα εργασίας, μια άβολη στάση ύπνου, το άγχος, οι ημικρανίες και διάφορες ασθένειες. οι ασθενείς αισθάνονται:

• Δυσκαμψία στον αυχένα, ειδικά το πρωί ή μετά από παραμονή στην ίδια θέση για μεγάλο χρονικό διάστημα.
• πόνος με απότομες στροφές του κεφαλιού.
• συχνοί πονοκέφαλοι (συμπεριλαμβανομένων των αλλαγών του καιρού).

Σε αυτό το στάδιο της νόσου είναι πιο πιθανή η θεραπεία της αυχενικής οστεοχόνδρωσης στις γυναίκες - εξάλλου, τα συμπτώματά της είναι πιο έντονα. Αυτό οφείλεται τόσο στις ιδιαιτερότητες της εργασίας και της φυσικής δραστηριότητας (για παράδειγμα, εργασία στο γραφείο κατά τη διάρκεια της ημέρας και σκύψιμο πάνω από τον νεροχύτη ή την εργασία του παιδιού το βράδυ), όσο και στις ορμονικές και ανατομικές ιδιαιτερότητες (λιγότερη μυϊκή μάζα και οστά Στο προκλινικό στάδιο είναι ιδιαίτερα οι γυναίκες που χαρακτηρίζονται από υπερτάσεις πίεσης, μούδιασμα και λεύκανση του δέρματος (ιδιαίτερα του προσώπου), λιποθυμία και ζάλη, ναυτία και κάποια άλλα συμπτώματα εγκεφαλικής υποξίας.

Τις περισσότερες φορές, τα συμπτώματα και η θεραπεία της αυχενικής οστεοχόνδρωσης εντοπίζονται σε ασθενείς ηλικίας 45-65 ετών, αλλά με χρόνια κόπωση, υπερβολική σωματική δραστηριότητα και άλλους παράγοντες κινδύνου, μπορούν να εμφανιστούν αρκετά νωρίς - από 25 ετών.

Σε αυτό το στάδιο, η ασθένεια μπορεί να νικηθεί εντελώς με τη βοήθεια θεραπευτικών ασκήσεων, αλοιφών για τη θεραπεία της αυχενικής οστεοχόνδρωσης, εκπαίδευσης στο ορθοπεδικό καθεστώς και ομαλοποίησης της διατροφής.

2ος βαθμός αυχενικής οστεοχόνδρωσης

Στο 2ο στάδιο της νόσου αρχίζει να μειώνεται το ύψος του μεσοσπονδύλιου χόνδρου, ο οποίος παίζει το ρόλο ενός ενθέματος που απορροφά τους κραδασμούς μεταξύ των σπονδύλων. Για το λόγο αυτό, το μικροτραύμα του αυχένα εμφανίζεται συχνά κατά τις απότομες στροφές, τα άλματα ή τα υπερβολικά φορτία. Επίσης εμφανίζεται προεξοχή (διόγκωση) μεσοσπονδύλιων δίσκων, ριζικό σύνδρομο (συμπίεση νευρικών απολήξεων).
Αυτές οι αλλαγές προκαλούν έντονο πόνο - τόσο στο κεφάλι όσο και στον αυχένα. Μειώνονται η ικανότητα συγκέντρωσης, η ταχύτητα της σκέψης, η ευαισθησία του προσώπου και των χεριών. Οι ασθενείς παραπονιούνται για αυξημένη κόπωση, ευερεθιστότητα. Σε αυτό το στάδιο, απαιτείται ήδη αποτελεσματική φαρμακευτική θεραπεία της αυχενικής οστεοχόνδρωσης.

3ος βαθμός αυχενικής οστεοχόνδρωσης

Ο έντονος και οξύς πόνος είναι μόνιμος και μπορεί να εμφανιστεί στους βραχίονες, στο άνω μέρος της πλάτης και στον αυχένα. Το ένα ή και τα δύο χέρια του ασθενούς κουράζονται γρήγορα. Η διαδικασία αρχίζει να μετακινείται σε γειτονικές αρθρώσεις λόγω παραβίασης των φυσικών αντισταθμιστικών λειτουργιών της σπονδυλικής στήλης. Είναι δύσκολο ή αδύνατο για τον ασθενή να γυρίσει το κεφάλι του λόγω των σχηματισμένων οστικών αναπτύξεων - οστεοφύτων, καθώς και του γεγονότος ότι ο χόνδρος αντικαθίσταται από συνδετικό ιστό. Αν είναι δυνατόν, κάθε κίνηση συνοδεύεται από ένα τραχύ τσούξιμο. Ο λαιμός χάνει την κινητικότητά του, οι μύες του ατροφούν. Συχνά σχηματίζονται κήλες, εμφανίζονται ρωγμές στους σπονδύλους. Ακούγονται θόρυβοι στα αυτιά.

Θεραπεία της οστεοχονδρωσίας του τραχήλου της μήτρας

Η θεραπεία της αυχενικής οστεοχονδρωσίας πραγματοποιείται ολοκληρωμένα, λαμβάνοντας υπόψη την ηλικία, τη σωματική διάπλαση, το επάγγελμα, τη φυσική κατάσταση, τον τρόπο ζωής και την παρουσία συνοδών ασθενειών του ασθενούς. Ως εκ τούτου, η επάρκεια συγκεκριμένων θεραπευτικών μέτρων για τη θεραπεία της αυχενικής οστεοχόνδρωσης σε γυναίκες και άνδρες θα πρέπει να προσδιορίζεται από τον θεράποντα ιατρό.

Για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της οστεοχονδρωσίας του αυχένα απαιτείται ολοκληρωμένη προσέγγιση και εφαρμογή των συνταγών του γιατρού.

Φυσικοθεραπεία για την αυχενική οστεοχονδρωσία

Για τη μείωση του πόνου, τη μείωση της φλεγμονής, τη βελτίωση της αγωγιμότητας των νεύρων και τη θρέψη του εγκεφάλου, χρησιμοποιούνται οι ακόλουθες φυσιοθεραπευτικές μέθοδοι για τη θεραπεία της αυχενικής οστεοχόνδρωσης:

• Θεραπεία υπερήχων και φωνοφόρηση - έχουν θερμαντικό αποτέλεσμα, ενισχύουν την επίδραση εξωτερικών φαρμάκων.
• Ηλεκτροφόρηση - ενισχύει την επίδραση των χορηγούμενων φαρμάκων, έχει διεγερτικό και θερμαντικό αποτέλεσμα.
• Θεραπεία κρουστικών κυμάτων (SWT) - ενεργοποιεί την κυκλοφορία του αίματος, μειώνει τη φλεγμονή και βελτιώνει την αναγέννηση του οστού και του χόνδρινου ιστού.
• Ηλεκτρομυοδιέγερση - βελτιώνει την κινητικότητα και την αντοχή του λαιμού και των χεριών, ανακουφίζει από τον πόνο.
• Θεραπεία με κρύο και όζον - ανακουφίζει από τον πόνο και τη φλεγμονή, βοηθά στη μείωση της δόσης των κορτικοστεροειδών φαρμάκων.
• Φυσικοθεραπεία και θεραπεία άσκησης - ενισχύει τους μυς του λαιμού, βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος και το μεταβολισμό, διατηρεί την κινητικότητα του αυχένα.
• χειροκίνητη θεραπεία και μηχανική έλξη (έλξη) - βοηθά να απαλλαγούμε από σφιγκτήρες και πόνο.
• Βελονισμός - βοηθά στη διατήρηση της κινητικότητας και της νευρικής ευαισθησίας.
• Εφαρμογές παραφίνης - διεγείρουν τις μεταβολικές διεργασίες, ανακουφίζουν από τον πόνο.

Οι μέθοδοι θεραπευτικής αγωγής της αυχενικής οστεοχόνδρωσης είναι αποτελεσματικές και ωφέλιμες - για παράδειγμα, λουτροθεραπεία (λουτρά υδρόθειο, ραδόνιο και νέφτι) hirudotherapy (θεραπεία με βδέλλες).

Μασάζ στη θεραπεία της οστεοχονδρωσίας του αυχένα

Το θεραπευτικό μασάζ λεμφικής παροχέτευσης και η φυσιοθεραπεία έχουν θετική επίδραση στους μεσοσπονδύλιους δίσκους, τον οστικό ιστό, τους μύες και τους συνδέσμους της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Ορισμένες κινήσεις μπορούν να γίνουν ανεξάρτητα - για παράδειγμα, τρίψιμο του αυχενικού περιλαίμιου, της παρωτίδας και των ώμων, πλύσιμο του αυχένα με τα δάχτυλά σας και την άκρη της παλάμης, χτύπημα, χαϊδεύοντας και ανύψωση κατά μήκος του αυχένα. Δεν περιττεύει στη θεραπεία της οστεοχονδρωσίας της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης ένα κυκλικό μασάζ στο πίσω μέρος του κεφαλιού, καθώς και ένα θερμαντικό μασάζ για την περιοχή της κλείδας, τους ώμους και το άνω μέρος της πλάτης. Το μασάζ είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό πριν από την άσκηση. Μπορείτε να το συνδυάσετε με τη χρήση αλοιφής για τη θεραπεία της αυχενικής οστεοχόνδρωσης.

Με την οστεοχονδρωσία του λαιμού, συνιστάται επίσης υδρομασάζ - μια φυσιοθεραπευτική τεχνική που βελτιώνει το μεταβολισμό, αναστέλλει την ανάπτυξη των ινών, εξαλείφει τους πονοκεφάλους και βελτιώνει την αγωγιμότητα των νεύρων.

Θεραπεία άσκησης για την αυχενική οστεοχονδρωσία

Η έλλειψη επαρκούς σωματικής δραστηριότητας των μυών του αυχένα και της πλάτης είναι ο κύριος λόγος για την εμφάνιση και περαιτέρω εξέλιξη της αυχενικής οστεοχόνδρωσης. Ως εκ τούτου, η καθημερινή γυμναστική χρησιμοποιείται τόσο για την πρόληψη όσο και για τη θεραπεία αυτής της ασθένειας (αλλά όχι για τη θεραπεία των παροξύνσεων της αυχενικής οστεοχόνδρωσης! ). Θυμηθείτε ότι οι ασκήσεις πρέπει να εκτελούνται τουλάχιστον 3-5 φορές την ημέρα (συμπεριλαμβανομένης 1 φορά το πρωί μετά το ξύπνημα). Όλες οι κινήσεις πρέπει να είναι ομαλές και χωρίς τραντάγματα. Εάν αισθάνεστε πόνο κατά τη διάρκεια της άσκησης, σταματήστε και εάν ολόκληρο το σύμπλεγμα είναι επώδυνο για εσάς, συμβουλευτείτε έναν ορθοπεδικό για ιατρική θεραπεία της αυχενικής οστεοχόνδρωσης και επίσης επισκεφθείτε έναν θεραπευτή άσκησης.

Μπορείτε να κάνετε τις παρακάτω ασκήσεις καθημερινά (5-7 επαναλήψεις):

1. Πιέστε την παλάμη σας στο μέτωπό σας και τεντώστε τον λαιμό σας προσπαθώντας να μετακινήσετε την παλάμη σας με το μέτωπό σας. Επαναλάβετε αυτή την άσκηση για το πίσω μέρος του κεφαλιού και μετά για τον δεξιό και τον αριστερό κρόταφο με τη σειρά.
2. Γείρετε το κεφάλι σας προς τα πίσω και στη συνέχεια χαμηλώστε το αργά ενώ πιέζετε το πηγούνι σας στο στήθος σας.
3. Σταθείτε όρθια και στρέψτε το κεφάλι σας προς τα αριστερά όσο το δυνατόν περισσότερο. Επαναλάβετε την άσκηση στη δεξιά πλευρά.
4. Γείρετε το κεφάλι σας προς τα πίσω και προσπαθήστε να αγγίξετε τον ώμο σας με το αυτί σας. Επαναλάβετε και από τις δύο πλευρές.
5. Χαμηλώστε το πηγούνι σας στη σφαγιτιδική εγκοπή και περιστρέψτε το κεφάλι σας πρώτα προς τη μία πλευρά (ξεκινώντας από 5 στροφές) και μετά παρόμοια με την άλλη.

Οι ασκήσεις προθέρμανσης για τους ώμους, όπως ο "μύλος", δεν θα είναι περιττές Οι καθημερινές ασκήσεις στα αρχικά στάδια της νόσου θα βοηθήσουν στην εγκατάλειψη των χαπιών για τη θεραπεία της αυχενικής οστεοχόνδρωσης.

Σημείωση: Εάν έχετε ήδη διαγνωστεί με οστεοχονδρωσία, δεν πρέπει να κάνετε έναν πλήρη κύκλο με το κεφάλι σας, γιατί. μπορεί να είναι τραυματική.

Διατροφή στη θεραπεία της αυχενικής οστεοχόνδρωσης

Η οστεοχόνδρωση της αυχενικής περιοχής μπορεί να ταξινομηθεί ως λεγόμενη. "Ασθένειες ολόκληρου του οργανισμού. " Επομένως, στη θεραπεία της αυχενικής οστεοχόνδρωσης, η δίαιτα έχει δύο στόχους: κορεσμό του σώματος με θρεπτικά συστατικά και περιορισμό ουσιών που συμβάλλουν στην αφυδάτωση, ανοργανοποίηση των αρθρώσεων και καταστροφή τους.

Ως εκ τούτου, στη θεραπεία της αυχενικής οστεοχονδρωσίας, μια ιδιαίτερη θέση στη διατροφή πρέπει να κατέχουν:

1. Πουλερικά, άπαχο βοδινό κρέας, ελάφι, συκώτι και παραπροϊόντα σφαγίων. .
2. Θαλασσινά - ψάρια, οστρακοειδή, καρκινοειδή, βρώσιμα φύκια.
3. αυγά και γαλακτοκομικά προϊόντα.
4. Δημητριακά ολικής αλέσεως και όσπρια - βρώμη, σιτάρι (συμπεριλαμβανομένου του φυτρωμένου), καστανό ρύζι, φασόλια, μπιζέλια.
5. Λαχανικά - καρότα, σπανάκι, πιπεριές, μπρόκολο, μαρούλι και άλλα.
6. Φρούτα - βερίκοκα, μπανάνες, εσπεριδοειδή, δαμάσκηνα, μήλα, αβοκάντο, ροδάκινα, ρόδια.
7. ΞΗΡΟΙ ΚΑΡΠΟΙ.
8. Όλα τα μούρα (φρέσκα, αποξηραμένα, κατεψυγμένα) και αποξηραμένα φρούτα.

Αλλά οι μαρινάδες, τα αλμυρά πιάτα, το γρήγορο φαγητό, τα ημικατεργασμένα προϊόντα και τα λουκάνικα θα πρέπει να αποκλειστούν εντελώς. Είναι επίσης σημαντικό να μειώσετε το λευκό ψωμί, τις πατάτες, τα γλυκά (εκτός από τη μαύρη σοκολάτα και τα αποξηραμένα φρούτα), τα ανθρακούχα ποτά και τον καφέ "σακούλα" στο μενού - αυτό θα μειώσει την ανάγκη για φαρμακευτική θεραπεία της οστεοχόνδρωσης της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης.

Προετοιμασίες για την οστεοχονδρωσία

Η συντηρητική θεραπεία της οστεοχονδρωσίας περιλαμβάνει διάφορα θεραπευτικά μέτρα - από μασάζ και δίαιτα έως επανορθωτική και φυσιοθεραπεία. Όλα αυτά βοηθούν στη βελτίωση της κατάστασης του ασθενούς και στην πρόληψη της ανάπτυξης επιπλοκών. Αλλά η κορυφαία μέθοδος ήταν και είναι η χρήση φαρμάκων για την οστεοχονδρωσία.

Προετοιμασίες για οστεοχονδρωσία - ο κύριος τρόπος για την καταπολέμηση της νόσου.

Στόχοι ιατρικής περίθαλψης

Η θεραπεία της οστεοχονδρωσίας με φάρμακα είναι τόσο αποτελεσματική στα πρώιμα στάδια της νόσου που, με το σωστό θεραπευτικό σχήμα, μπορεί να θεραπεύσει πλήρως την οστεοχόνδρωση ή να απαλλαγεί οριστικά από τα πιο δυσάρεστα συμπτώματά της. Σε μεταγενέστερα στάδια, η ασθένεια μπορεί να ελεγχθεί με φαρμακευτική αγωγή.

Τα φάρμακα για την οστεοχονδρωσία έχουν σχεδιαστεί όχι μόνο για να επηρεάζουν τη νόσο συμπτωματικά, αλλά και για να εξαλείφουν συστηματικά τις αιτίες της. Επομένως, η θεραπεία πραγματοποιείται προς τις ακόλουθες κατευθύνσεις:

• αναισθησία των προσβεβλημένων περιοχών.
• αφαίρεση της φλεγμονής και ανακούφιση της οξείας φάσης της νόσου.
• αποκατάσταση της μικροκυκλοφορίας στους προσβεβλημένους ιστούς.
• Βελτίωση των μεταβολικών διεργασιών και προστασία του χόνδρου από περαιτέρω καταστροφή (π. χ. από ελεύθερες ρίζες).
• αναγέννηση του ιστού χόνδρου στους μεσοσπονδύλιους δίσκους.
• Αποκατάσταση της κινητικότητας στις σπονδυλικές αρθρώσεις.

Σε περιπτώσεις όπου η ασθένεια συνοδεύεται από κατάθλιψη ή συναισθηματικό στρες, η θεραπεία στοχεύει επίσης στην αποκατάσταση μιας φυσιολογικής ψυχικής κατάστασης.

Κατά τη διάρκεια της περιόδου ύφεσης, οι ασθενείς μπορούν να κάνουν χωρίς φάρμακα ή να τα λαμβάνουν σε μαθήματα σε προφυλακτικές δόσεις.

Φάρμακα για την αποτελεσματική θεραπεία της οστεοχονδρωσίας: μορφή απελευθέρωσης

Για τη θεραπεία της οστεοχονδρωσίας, χρησιμοποιούνται κεφάλαια για εξωτερική και εσωτερική χρήση. Η επιλογή της μορφής απελευθέρωσης του φαρμάκου εξαρτάται από τις συνήθειες και τον τρόπο ζωής του ασθενούς, τις ταυτόχρονες διαγνώσεις και το στάδιο της νόσου.

δισκία και κάψουλες

Τα δισκία και οι κάψουλες για την οστεοχονδρωσία είναι η πιο δημοφιλής μορφή απελευθέρωσης. Έχουν υψηλή βιοδιαθεσιμότητα και συστημικές επιδράσεις στον οργανισμό.

Τα δισκία πρέπει να λαμβάνονται απευθείας με τα γεύματα, συνήθως 2 φορές την ημέρα.

Το κύριο μειονέκτημα των δισκίων (ιδιαίτερα των μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων) είναι ότι δρουν απευθείας στη βλεννογόνο μεμβράνη του πεπτικού συστήματος. Τέτοια φάρμακα δεν συνιστώνται για μακροχρόνια χρήση λόγω του κινδύνου φλεγμονής και ελκών στομάχου. Πρέπει να λαμβάνονται υπό ιατρική επίβλεψη.

Η θεραπεία με φάρμακα για την οστεοχονδρωσία μπορεί να ξεκινήσει μόνο μετά από διαβούλευση με γιατρό.

Αλοιφές, τζελ, κρέμες και διαλύματα για κομπρέσες

Τα τοπικά προϊόντα είναι εξαιρετικά για τοπική αναισθησία, φλεγμονή και πρήξιμο. Θεωρούνται πολύ πιο ασφαλή για τον οργανισμό από τα δισκία, καθώς δεν έρχονται σε επαφή με τους βλεννογόνους και απορροφώνται στο αίμα σε μικρές ποσότητες. Τα τοπικά σκευάσματα δεν έχουν αθροιστικό αποτέλεσμα, είναι εύκολα στη χρήση και συνήθως δεν απαιτούν ιατρική συνταγή. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν παντού, όχι σε μαθήματα. Μεταξύ των εξωτερικών μορφών απελευθέρωσης, αξίζει να σημειωθούν τα μπαλώματα - απλά συνδέονται στην πληγείσα περιοχή της σπονδυλικής στήλης και μπορούν να φορεθούν κάτω από τα ρούχα όλη την ημέρα.

Οι αλοιφές, τα τζελ και οι κρέμες είναι τα καλύτερα φάρμακα για την οστεοχόνδρωση για ασθενείς που έχουν αντενδείξεις στη λήψη χαπιών (με στεροειδή και μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη συστατικά) από την καρδιά και το ενδοκρινικό σύστημα.

ενέσιμα διαλύματα

Τα φάρμακα για ενδοφλέβια και ενδομυϊκή χορήγηση έχουν μέγιστη βιοδιαθεσιμότητα και μειωμένη επίδραση στους βλεννογόνους του γαστρεντερικού σωλήνα, καθώς οι δραστικές ουσίες εισέρχονται απευθείας στο αίμα.

Τα ενέσιμα φάρμακα για την οστεοχονδρωσία μπορούν να σταματήσουν γρήγορα την επιδείνωση της νόσου, να ανακουφίσουν τον πόνο και το πρήξιμο, να αποκαταστήσουν την ευαισθησία των νευρικών απολήξεων. Οι ενέσεις είναι μια εξαιρετική εναλλακτική λύση έναντι της από του στόματος φαρμακευτικής αγωγής για ασθενείς με δυσανεξία στη λακτόζη. Τέλος, τα περισσότερα ΜΣΑΦ σε δισκία είναι φάρμακα που περιέχουν λακτόζη.

Στην περίπτωση ιδιαίτερα έντονου πόνου στην πλάτη, το φάρμακο χορηγείται ως απόφραξη – απευθείας στο νεύρο. Το αποτέλεσμα μιας τέτοιας ένεσης διαρκεί έως και 3-4 εβδομάδες, αλλά λόγω της εγγύτητας της απόφραξης στη σπονδυλική στήλη, ένας εξειδικευμένος ιατρός θα πρέπει να εκτελέσει τη διαδικασία.

Ποια φάρμακα πρέπει να παίρνετε για την οστεοχονδρωσία;

Τα φάρμακα για την οστεοχονδρωσία διαφέρουν όχι μόνο ως προς τη μορφή απελευθέρωσης. Ταξινομούνται επίσης στις ακόλουθες φαρμακολογικές ομάδες.

Αντιφλεγμονώδη φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της οστεοχονδρωσίας

Η δράση των μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων στην οστεοχόνδρωση βασίζεται στην καταστολή της παραγωγής προσταγλανδινών - ουσιών που μοιάζουν με ορμόνες που προκαλούν φλεγμονή και πόνο στις πληγείσες περιοχές. Τα μη στεροειδή φάρμακα για την οστεοχονδρωσία μπορούν να εξαλείψουν γρήγορα τον πόνο και την αίσθηση θερμότητας του δέρματος, να αποκαταστήσουν τον τοπικό μεταβολισμό, να ανακουφίσουν το πρήξιμο, την ενόχληση και την επιδείνωση της ευαισθησίας και να μειώσουν την πίεση στις νευρικές ρίζες της σπονδυλικής στήλης.

Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα για τη θεραπεία της οστεοχονδρωσίας παράγονται σε διάφορες δοσολογικές μορφές - κάψουλες και δισκία, γέλες και κρέμες, διαλύματα για ενδομυϊκή, ενδοφλέβια ή s/c χορήγηση. Η θεραπεία των ΜΣΑΦ με φάρμακα για την οστεοχονδρωσία συνήθως περιλαμβάνει έναν συνδυασμό διαφορετικών μορφών. Για παράδειγμα, τα δισκία χρησιμοποιούνται ως κύρια θεραπεία, τα τζελ και οι αλοιφές «σβήνουν» την υπολειπόμενη φλεγμονή και οι ενέσεις είναι απαραίτητες για την ανακούφιση του πόνου. Τα έμπλαστρα βοηθούν στην ανακούφιση της φλεγμονής σε όλα τα στάδια της θεραπείας.

Τα στεροειδή (ορμονικά) αντιφλεγμονώδη φάρμακα για την οστεοχονδρωσία χρησιμοποιούνται σπάνια - κυρίως στις πιο προχωρημένες περιπτώσεις, όταν άλλες θεραπείες δεν έχουν δείξει αποτελέσματα.

χονδροπροστατευτικά

Με την οστεοχόνδρωση, η λειτουργία του ελατηρίου των μεσοσπονδύλιων δίσκων επιδεινώνεται, η οποία εξαρτάται άμεσα από τον όγκο του χόνδρινου ιστού και την ελαστικότητά του. Προκειμένου να διατηρηθεί επαρκές πάχος χόνδρου, το σώμα πρέπει να αναγεννήσει τα κύτταρα του χόνδρου (χονδροκύτταρα) με ρυθμό περίπου ίσο με την καταστροφή τους. Αλλά με αφυδάτωση, μη ισορροπημένη διατροφή, στρες, μεταβολικές ή ανατομικές διαταραχές, ο ρυθμός αποσύνθεσης των χονδροκυττάρων αυξάνεται και τα νέα κύτταρα είτε αναπτύσσονται πιο αργά είτε έχουν ανεπαρκές περιθώριο ασφαλείας. Για την προστασία του χόνδρου και την αποκατάσταση του φυσιολογικού ρυθμού ανάπτυξής του, αξίζει να παίρνετε ειδικά προϊόντα με βάση τη γλυκοζαμίνη και τη χονδροϊτίνη - χονδροπροστατευτικά. Τα χονδροπροστατευτικά φάρμακα για την αποτελεσματική θεραπεία της οστεοχόνδρωσης μπορούν να σταθεροποιήσουν την κατάσταση του χόνδρου, να αποτρέψουν την περαιτέρω καταστροφή του και, με την επιφύλαξη όλων των ιατρικών συστάσεων, ακόμη και να βοηθήσουν στην αποκατάσταση των χαμένων χονδροκυττάρων.

Για ένα διαρκές αποτέλεσμα, τα χονδροπροστατευτικά (με τη μορφή δισκίων, ενέσεων ή εξωτερικών μέσων) πρέπει να λαμβάνονται σε κύκλους 3-6 μηνών εφ' όρου ζωής.

παρασκευάσματα θέρμανσης

Για την εξάλειψη της δυσφορίας στην οστεοχονδρωσία, το λεγόμενο. φάρμακα για τη θέρμανση. Αυτοί είναι:

• διαστέλλει τα αιμοφόρα αγγεία του δέρματος, γεγονός που αναστέλλει τη μετάδοση των παρορμήσεων πόνου στον εγκέφαλο.
• βελτίωση της μικροκυκλοφορίας του αίματος στον συνδετικό ιστό.
• αποσπά την προσοχή του ασθενούς από τα συμπτώματα.

Όταν χρησιμοποιείτε διεγερτικά, το μέγιστο αποτέλεσμα παρατηρείται μετά από μισή ώρα και το αναλγητικό αποτέλεσμα διαρκεί 2-4 ώρες. Μια τοπική αύξηση της θερμοκρασίας του δέρματος είναι φυσιολογική.

Ο κατάλογος των φαρμάκων για τη θεραπεία της οστεοχονδρωσίας περιλαμβάνει αλοιφές, κρέμες, γέλες και βάμματα με βάση:

• καμφορά (καμφορά αλοιφή)?
• Νέφτι;
• νικοτινικός βενζυλεστέρας;
• Νονιβαμίδη;
• καψαϊκίνη (βάμμα πάπρικας)?
• δηλητήριο μέλισσας και φιδιού.

Τα περισσότερα από αυτά τα φάρμακα έχουν συνδυασμένη σύνθεση - για παράδειγμα, δηλητήριο μέλισσας και ΜΣΑΦ ή δηλητήριο φιδιού, σαλικυλικό οξύ και νέφτι. Επομένως, πριν από τη χρήση, πρέπει να βεβαιωθείτε ότι δεν υπάρχει αλλεργία στα μεμονωμένα συστατικά.

Τοπικά και γενικά αναλγητικά

Τα παυσίπονα για την οστεοχονδρωσία χρησιμοποιούνται συχνότερα με τη μορφή δισκίων και ενέσεων. Με ένα σύνδρομο μέσου πόνου, τα συνήθη φάρμακα στο κιτ πρώτων βοηθειών μπορούν να βοηθήσουν.

Στα τελευταία στάδια της οστεοχονδρωσίας, συνταγογραφούνται οπιοειδή - ισχυρά φάρμακα με μια σειρά από αντενδείξεις.

Για σύνθετη αναισθησία (π. χ. αποκλεισμός), τα λεγόμενα «κοκτέιλ», τα οποία έχουν ταυτόχρονα αναλγητική, αποσυμφορητική, αντιφλεγμονώδη, τοπική αναισθητική και αλλεργιογόνα δράση.

Σπουδαίος! Τα αναλγητικά ανακουφίζουν μόνο τον πόνο χωρίς να επηρεάζουν την αιτία του. Ως εκ τούτου, χωρίς την κατάλληλη θεραπεία, η οστεοχονδρωσία συνεχίζει να εξελίσσεται, απαιτώντας τη μετάβαση σε όλο και πιο ισχυρά παυσίπονα.

αγγειοδιασταλτικά

Τα αγγειοδιασταλτικά φάρμακα για την οστεοχόνδρωση, ή αγγειοδιασταλτικά, βοηθούν στην αποκατάσταση της φυσιολογικής παροχής αίματος στους ιστούς γύρω από τις προσβεβλημένες μεσοσπονδύλιες αρθρώσεις.

Ο πόνος και η μυϊκή ένταση συστέλλουν τα αιμοφόρα αγγεία. Αυτό επιδεινώνει τη διατροφή των ιστών, προκαλεί πείνα με οξυγόνο στον εγκέφαλο και επιταχύνει την εξέλιξη της νόσου. Ως εκ τούτου, με την οστεοχονδρωσία του τραχήλου της μήτρας, τα φάρμακα για την ομαλοποίηση της κυκλοφορίας του αίματος είναι ιδιαίτερα σημαντικά.

Τα αγγειακά φάρμακα για την οστεοχονδρωσία βελτιώνουν την περιφερική κυκλοφορία του αίματος και τον κυτταρικό μεταβολισμό, ανακουφίζουν από τον πόνο.

αντισπασμωδικά και μυοχαλαρωτικά

Για την εξάλειψη των σπασμών και της έντασης, χρησιμοποιούνται αντισπασμωδικά και μυοχαλαρωτικά. Ομαλοποιούν την κυκλοφορία του αίματος, μειώνουν τον πόνο και αποκαθιστούν την κινητικότητα.

Για να ενισχυθούν τα αποτελέσματα των μυοχαλαρωτικών στην οστεοχονδρωσία, μπορούν να συνταγογραφηθούν μαζί με κλοναζεπάμη ή διαζεπάμη (συνταγογραφούμενα φάρμακα).

Αυτά τα φάρμακα μπορεί να είναι εθιστικά, γι' αυτό χρησιμοποιήστε με προσοχή.

ηρεμιστικά

Τα συμπτώματα της οστεοχονδρωσίας και της φαρμακευτικής αγωγής συχνά προκαλούν χρόνιο στρες, συναισθηματικό στρες, κατάθλιψη και άλλες διαταραχές του ψυχοσυναισθηματικού φάσματος στους ασθενείς.

Για γενική ηρεμία και καταπολέμηση της αϋπνίας, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε φυτικά σκευάσματα - για παράδειγμα, βάμμα βαλεριάνας, μητρική βαλεριάνα, παιώνια.

Για πιο σοβαρές ασθένειες συνιστώνται αντικαταθλιπτικά.

σύμπλοκα βιταμινών και μετάλλων

Δεδομένου ότι η οστεοχόνδρωση θεωρείται ασθένεια ολόκληρου του οργανισμού, η σύνθετη θεραπεία βιταμινών και ανόργανων συστατικών είναι μεγάλης σημασίας. Οι βιταμίνες Α, οι ομάδες Β, C, D, E, τα σκευάσματα ασβεστίου και φωσφόρου βοηθούν στη σημαντική βελτίωση της κατάστασης.

Βιταμίνη Αένα φυσικό αντιοξειδωτικό που διεγείρει την παραγωγή κολλαγόνου και μειώνει την καταστροφή των χονδροκυττάρων, προάγει την ανανέωση του ιστού των αρθρώσεων.

βιταμίνες Βανακουφίζει από τον πόνο, τη φλεγμονή και το μούδιασμα των χεριών, βελτιώνει την ευαισθησία των νευρικών ινών.

Βιταμίνη Dείναι υπεύθυνος για την απορρόφηση του ασβεστίου και βοηθά στην αποκατάσταση του οστικού ιστού που χάθηκε λόγω της οστεοχονδρωσίας.

βιταμίνη Εαπαραίτητο για την ομαλοποίηση της κυκλοφορίας του αίματος, την προστασία από τις ελεύθερες ρίζες και την αναγέννηση του χόνδρου.

πρόληψη

Εάν δοθεί προσοχή στην πρόληψη της αυχενικής οστεοχόνδρωσης, τότε ακόμη και με τις υπάρχουσες αλλαγές, η εξέλιξή της θα επιβραδυνθεί σημαντικά. Οι γιατροί συστήνουν:

• οδηγήστε έναν ενεργό τρόπο ζωής, αποφύγετε την υποδυναμία.
• ελαχιστοποίηση ή εξάλειψη της ανύψωσης βαρέων βαρών.
• κοιμηθείτε σε ορθοπεδικό στρώμα και μαξιλάρι.
• Κάντε τακτικές ασκήσεις προθέρμανσης εάν πρέπει να εργαστείτε στον υπολογιστή για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Το ιδανικό άθλημα για την οστεοχονδρωσία είναι η κολύμβηση. Το νερό ανακουφίζει τη σπονδυλική στήλη και οι ενεργές κινήσεις συμβάλλουν στο σχηματισμό του μυϊκού πλαισίου.