Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια ασθένεια των αρθρώσεων που σχετίζεται με βλάβη στον ιστό του χόνδρου. Συνώνυμα για την αρθροπάθεια είναι η γονάρθρωση, η παραμορφωτική οστεοάρθρωση, η αρθροπάθεια - όλοι αυτοί οι όροι σημαίνουν την ανάπτυξη εκφυλιστικών διεργασιών στον χόνδρο που καλύπτει τις επιφύσεις των αρθρικών οστών.
Αν και η βλάβη επηρεάζει μόνο τις χόνδρινες δομές, επηρεάζονται όλα τα αρθρικά στοιχεία - η κάψουλα, ο αρθρικός υμένας, τα υποχόνδρια οστά, καθώς και οι σύνδεσμοι και οι μύες που περιβάλλουν την άρθρωση. Η οστεοαρθρίτιδα μπορεί να επηρεάσει μία ή περισσότερες αρθρώσεις.
Οι πιο κοινές εντοπισμένες μορφές της νόσου έχουν τα δικά τους ονόματα: η αρθροπάθεια της άρθρωσης του ισχίου ονομάζεται κοξάρθρωση, η αρθροπάθεια της άρθρωσης του γόνατος ονομάζεται γονάρθρωση.
Ταξινόμηση και λόγοι
Η οστεοαρθρίτιδα γόνατος μπορεί να είναι πρωτοπαθής ή δευτεροπαθής. Η πρώτη ομάδα περιλαμβάνει παθολογίες των οποίων η αιτία δεν είναι ξεκάθαρη, δηλ. H. έχουν ιδιοπαθή χαρακτήρα. Η δευτερογενής αρθροπάθεια εμφανίζεται μετά από τραυματισμούς, λόγω συγγενών ανωμαλιών και στο πλαίσιο συστηματικών ασθενειών.
Οι αιτίες της οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του γόνατος είναι:
- Αυτοάνοσα νοσήματα - ρευματοειδής αρθρίτιδα, ερυθηματώδης λύκος, σκληρόδερμα κ. λπ.
- Φλεγμονή των αρθρώσεων που προκαλείται από μια συγκεκριμένη μόλυνση (σύφιλη, γονόρροια, εγκεφαλίτιδα).
- Κληρονομικές παθήσεις του μυοσκελετικού συστήματος και των αρθρώσεων, μεταλλάξεις κολλαγόνου τύπου 2.
Υπάρχουν επίσης ορισμένοι παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά τις αρθρώσεις και να προκαλέσουν παθολογικές αλλαγές σε αυτές:
- ηλικία, παχυσαρκία, οστεοπόρωση.
- ορμονικές αλλαγές, συμπεριλαμβανομένης της μείωσης της σύνθεσης οιστρογόνων κατά την μετεμμηνοπαυσιακή περίοδο στις γυναίκες.
- μεταβολική νόσος?
- Έλλειψη μικροστοιχείων και βιταμινών στη διατροφή.
- συγγενείς και επίκτητες παραμορφώσεις των σκελετικών οστών.
- υποθερμία και δηλητηρίαση με τοξικές ενώσεις.
- συνεχής τραυματισμός στην άρθρωση κατά τη διάρκεια αθλητικής προπόνησης ή σκληρής εργασίας.
- Επεμβάσεις στην άρθρωση του γόνατος – για παράδειγμα αφαίρεση του μηνίσκου.
Συμπτώματα και στάδια
Η παραμορφωτική αρθροπάθεια της άρθρωσης του γόνατος χαρακτηρίζεται από ενδοκυτταρικές αλλαγές σε μορφολογικό, μοριακό, βιοχημικό και εμβιομηχανικό επίπεδο. Συνέπεια της παθολογικής διαδικασίας είναι η μαλάκυνση, η μαρμαρυγή και η μείωση του πάχους του αρθρικού χόνδρου. Επιπλέον, οι επιφάνειες των οστών που σχηματίζουν αρθρώσεις γίνονται πιο πυκνές και πάνω τους σχηματίζονται οστέινα αγκάθια – οστεόφυτα.
Το DOA των αρθρώσεων του γόνατος αναπτύσσεται σε τρία στάδια και στα αρχικά στάδια μπορεί να προκαλέσει μόνο ήπιο πόνο και δυσφορία μετά από παρατεταμένη σωματική δραστηριότητα. Μερικές φορές εμφανίζεται ένα από τα χαρακτηριστικά συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας - πρωινή δυσκαμψία. Αυτή τη στιγμή συμβαίνουν αλλαγές στον αρθρικό υμένα και στη σύνθεση του ενδοαρθρικού υγρού.
Ως αποτέλεσμα, ο ιστός του χόνδρου δεν λαμβάνει αρκετά θρεπτικά συστατικά και η αντοχή του στη θλίψη μειώνεται. Επομένως, ο πόνος εμφανίζεται κατά τη διάρκεια έντονης σωματικής δραστηριότητας και πολύωρου περπατήματος.
Στο δεύτερο στάδιο της οστεοαρθρίτιδας προχωρά η καταστροφή του χόνδρινου ιστού και μέρος του αυξημένου φορτίου αναλαμβάνουν οι αρθρικές επιφάνειες των οστών. Δεδομένου ότι δεν υπάρχει αρκετή διαθέσιμη επιφάνεια στήριξης, τα οστεόφυτα προκαλούν μεγέθυνση των άκρων των οστών. Ο πόνος δεν φεύγει πλέον όταν ξεκουράζομαι όπως παλιά και με ενοχλεί και το βράδυ.
Αυξάνεται επίσης η περίοδος της πρωινής δυσκαμψίας και χρειάζεται πολύς χρόνος για να «εκπαιδευτεί» το πόδι για να περπατήσει κανονικά. Επιπλέον, όταν κάμπτεται το άκρο, ακούγονται ήχοι κροτάλισμα και κρότου, που συνοδεύονται από πόνο μαχαιρώματος. Δεν είναι πάντα δυνατό. για να λυγίσει πλήρως το πόδι, φαίνεται να είναι παγιδευμένο και οι περαιτέρω προσπάθειες καταλήγουν σε σκληρό τσάκισμα και πόνο.
Λόγω της εμφάνισης πόνου με οποιαδήποτε κίνηση, ένα άτομο τείνει να κινείται λιγότερο, γεγονός που επηρεάζει αρνητικά τους μύες που περιβάλλουν την άρθρωση. Μια αλλαγή στο μέγεθος των επιφύσεων των οστών οδηγεί σε μετατόπιση του άξονα του άκρου και στην ανάπτυξη παραμορφώσεων. Καθώς ο όγκος του υγρού μειώνεται, η κάψουλα της άρθρωσης γίνεται πιο άκαμπτη. Όταν τα οστεόφυτα συμπιέζουν τον περιβάλλοντα μαλακό ιστό, εμφανίζεται αρθρίτιδα και χρόνια φλεγμονή.
Κατά τη μετάβαση στο 3ο στάδιο, τα σημάδια της αρθρώσεως της άρθρωσης του γόνατος γίνονται πολύ σοβαρά - ο πόνος δεν υποχωρεί ούτε τη νύχτα, οι κινητικές δεξιότητες σταματούν ουσιαστικά, το πόδι φαίνεται στραβό και δεν λυγίζει. Ο τρίτος βαθμός οστεοαρθρίτιδας χαρακτηρίζεται από παραμόρφωση σε σχήμα Χ ή Ο που καθιστά εξαιρετικά δύσκολη την κίνηση. Μια προχωρημένη μορφή παραμορφωτικής γονάρθρωσης μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο χειρουργικά.
διάγνωση
Η διάγνωση της αρθροπάθειας της άρθρωσης του γόνατος δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολη· ένας γιατρός μπορεί να υποθέσει γονάρθρωση με βάση τα υπάρχοντα συμπτώματα και τα χαρακτηριστικά οπτικά σημεία. Λαμβάνονται ακτινογραφίες για να επιβεβαιωθεί η διάγνωση. Οι εικόνες δείχνουν στένωση του χώρου της άρθρωσης, ανάπτυξη των οστών και υποχόνδρια οστεοσκλήρωση των οστών.
Οι ακτινογραφίες χρησιμοποιούνται για τον προσδιορισμό της αιτίας της νόσου. Οι παραμορφώσεις των οστών είναι ιδιαίτερα ορατές στη μετατραυματική οστεοαρθρίτιδα. Όταν ο εκφυλισμός του χόνδρου προκαλείται από αρθρίτιδα, σημειώνονται ελαττώματα στις άκρες των οστών, καθώς και περιαρθρική οστεοπόρωση και ατροφία των οστικών δομών. Σε διάφορες συγγενείς ανωμαλίες παρατηρείται αξονική παραμόρφωση ενός από τα οστά, που οδηγεί σε λανθασμένη κατανομή του φορτίου και εμφάνιση δευτεροπαθούς οστεοπόρωσης.
Θεραπεία
Η θεραπεία της γονάρθρωσης της άρθρωσης του γόνατος έχει τρεις κύριους στόχους: την αποκατάσταση του χόνδρινου ιστού, τη βελτίωση της κινητικότητας στην άρθρωση και την επιβράδυνση της εξέλιξης της νόσου. Μεγάλη σημασία δίνεται στην εξάλειψη ή την αποδυνάμωση των συμπτωμάτων – δηλαδή στη μείωση της έντασης του πόνου και της φλεγμονής. Για την επίλυση αυτών των προβλημάτων, χρησιμοποιούνται φάρμακα, φυσιοθεραπεία και θεραπεία άσκησης. Για να επιτευχθεί το μέγιστο θεραπευτικό αποτέλεσμα, απαιτείται σωματική δραστηριότητα σε δόση και συμμόρφωση με το ορθοπεδικό καθεστώς.
Η φαρμακευτική θεραπεία για την οστεοαρθρίτιδα του γόνατος περιλαμβάνει τη λήψη παυσίπονων και αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, καθώς και χονδροπροστατευτικών που προάγουν την αναγέννηση του ιστού του χόνδρου. Τα φάρμακα μπορούν να συνταγογραφηθούν με τη μορφή ενέσεων, δισκίων, αλοιφών και γέλης.
Εάν διαγνωστεί οστεοαρθρίτιδα γόνατος πρώτου βαθμού, για θεραπεία χρησιμοποιούνται φυσιοθεραπευτικές μέθοδοι, φυσικοθεραπεία και μασάζ. Τα αρχικά στάδια της νόσου είναι πολύ πιο εύκολο να αντιμετωπιστούν και μπορείτε να περιμένετε πλήρη ανάρρωση. Σημαντική προϋπόθεση είναι η απώλεια βάρους για τη μείωση του φορτίου στην επώδυνη άρθρωση.
Η θεραπεία της αρθρώσεως της άρθρωσης του γόνατος στο δεύτερο στάδιο περιλαμβάνει απαραιτήτως άσκηση ασκήσεων, χρήση ορθοπεδικών βοηθημάτων και τήρηση δίαιτας. Για την ανακούφιση του πόνου, συνταγογραφούνται μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, χονδροπροστατευτικά και ενδοαρθρική ένεση υαλουρονικού οξέος.
Η οξεία οστεοαρθρίτιδα χαρακτηρίζεται από έντονο πόνο για τον οποίο τα συμβατικά ΜΣΑΦ δεν επαρκούν. Σε αυτή την περίπτωση, χρησιμοποιούνται ισχυρά αναλγητικά και έγχυση γλυκοκορτικοστεροειδών στην κοιλότητα της άρθρωσης.
Εάν οι συντηρητικές μέθοδοι παραμείνουν αναποτελεσματικές, γίνεται επέμβαση, η οποία μπορεί να είναι είτε διορθωτική είτε ριζική (αντικατάσταση άρθρωσης με πρόθεση).
Η παραμορφωτική αρθροπάθεια της άρθρωσης του γόνατος στο τρίτο στάδιο χαρακτηρίζεται από την πλήρη απουσία του αρθρικού χώρου, ο οποίος αντικαθίσταται από μια οστική δομή. Αυτή η κατάσταση απαιτεί χειρουργική επέμβαση, καθώς άλλες μέθοδοι είναι αδύναμες σε αυτή την περίπτωση.
ΜΣΑΦ και κορτικοστεροειδή
Προκειμένου να γλιτώσει ο ασθενής από τη σωματική και ψυχική ταλαιπωρία, η θεραπεία της οξείας οστεοαρθρίτιδας ξεκινά με ανακούφιση από τον πόνο. Φάρμακα που ανήκουν στην ομάδα των ΜΣΑΦ και μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε μορφή δισκίου ή τοπικά έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικά.
Το αναλγητικό αποτέλεσμα δεν εμφανίζεται πάντα αμέσως, αλλά μετά από δύο έως τρεις ημέρες φτάνει στο αποκορύφωμά του και ο πόνος εξαφανίζεται. Η διάρκεια της θεραπείας με ΜΣΑΦ περιορίζεται σε δύο εβδομάδες, καθώς ο κίνδυνος ανεπιθύμητων ενεργειών αυξάνεται με μεγαλύτερη χρήση. Ιδιαίτερη προσοχή συνιστάται σε άτομα με γαστρεντερικά προβλήματα και υψηλή αρτηριακή πίεση.
Εάν δεν υπάρχει αποτέλεσμα, συνταγογραφούνται ορμονικά φάρμακα για την ανακούφιση της φλεγμονής. Στην περίπτωση της αριστερής γονάρθρωσης, τα φάρμακα εγχέονται στο αριστερό γόνατο και στο δεξί γόνατο.
Οι ορμονικές ενέσεις μπορούν να γίνονται μία φορά κάθε 10 ημέρες, όχι πιο συχνά. Η ένδειξη για μια τέτοια θεραπεία είναι μια σοβαρή συσσώρευση υγρού στην άρθρωση λόγω φλεγμονής. Όταν τα συμπτώματα υποχωρούν, μεταπηδούν σε φαρμακευτική αγωγή σε μορφή δισκίου.
Χονδροπροστατευτικά και υαλουρονικό οξύ
Οι χονδροπροστατευτικοί παράγοντες λειτουργούν προς τρεις κατευθύνσεις: αποκαθιστούν τον κατεστραμμένο ιστό χόνδρου, ανακουφίζουν από τον πόνο και εξαλείφουν τις φλεγμονώδεις αντιδράσεις. Η λήψη χονδροπροστατευτών βοηθά στην ομαλοποίηση της σύνθεσης και των ιδιοτήτων του αρθρικού υγρού, θρέφει τον χόνδρο και προστατεύει τους υποδοχείς πόνου από ερεθισμούς.
Αυτό επιβραδύνει την καταστροφή των δομών του χόνδρου και συνεπώς την εξέλιξη της νόσου. Μετά τη λήψη φαρμάκων, αποκαθίσταται η απορρόφηση κραδασμών και η λιπαντική λειτουργία της άρθρωσης.
Στα αρχικά στάδια της νόσου, τα χονδροπροστατευτικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν με τη μορφή αλοιφής ή γέλης. Ωστόσο, οι πιο αποτελεσματικές είναι οι ενδοαρθρικές ενέσεις. Οι σύγχρονες μέθοδοι θεραπείας της αρθροπάθειας περιλαμβάνουν τη χρήση συνδυασμένων δραστικών συστατικών που περιέχουν όχι μόνο χονδροπροστατευτικές ουσίες, αλλά και αντιφλεγμονώδη συστατικά και βιταμίνες.
Το υαλουρονικό οξύ είναι το κύριο συστατικό του αρθρικού υγρού και είναι υπεύθυνο για το ιξώδες και τη συνοχή του. Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα βιολογικό λιπαντικό που δίνει ελαστικότητα, ελαστικότητα και δύναμη στον χόνδρο.
Με την ανάπτυξη παθήσεων των αρθρώσεων, ο όγκος του υαλουρονικού οξέος μπορεί να μειωθεί κατά 2-4 φορές, γεγονός που αναπόφευκτα οδηγεί σε υπερβολική τριβή των οστών. Λόγω της ενδοαρθρικής έγχυσης υαλουρονικού οξέος ομαλοποιείται η λειτουργία του γόνατος και το άτομο μπορεί να κινηθεί κανονικά.
χειρουργική επέμβαση
Η χειρουργική επέμβαση είναι μια ριζική μέθοδος που αποκαθιστά εν μέρει ή πλήρως τη λειτουργικότητα της άρθρωσης. Ο βαθμός παρέμβασης μπορεί να ποικίλλει και εξαρτάται από το στάδιο της οστεοαρθρίτιδας. Η πιο ήπια επέμβαση είναι η αρθροσκόπηση - η περίοδος αποκατάστασης μετά την εφαρμογή της είναι η λιγότερο επώδυνη για τον ασθενή.
Σπουδαίος:Η αρθροσκόπηση μπορεί να πραγματοποιηθεί όχι μόνο για τη θεραπεία αλλά και για τη διάγνωση παθολογιών των αρθρώσεων. Αυτή η διαδικασία σάς επιτρέπει να εντοπίσετε ζημιές που δεν είναι προσβάσιμες σε άλλες μελέτες.
Ο στόχος της αρθροσκόπησης είναι να παρατείνει τη διάρκεια ζωής της άρθρωσης με την αφαίρεση νεκρού και κατεστραμμένου ιστού από την κοιλότητα της άρθρωσης. Ως αποτέλεσμα, ο πόνος εξαφανίζεται, η αντίσταση στο στρες αυξάνεται και η κινητική δραστηριότητα επιστρέφει.
Σε περίπτωση σημαντικών παραμορφώσεων ενδείκνυται η οστεοτομία, δηλαδή η δημιουργία τεχνητού κατάγματος οστού σε συγκεκριμένη περιοχή. Οστεοτομία γόνατος κυριολεκτικά σημαίνει "κόψιμο των οστών" - κατά τη διάρκεια της επέμβασης, ο χειρουργός αφαιρεί ένα σφηνοειδές τμήμα του μηριαίου οστού ή της κνήμης και στη συνέχεια ενώνει τα οστά μεταξύ τους στην πιο φυσιολογική θέση. Εάν είναι απαραίτητο, το κενό που προκύπτει γεμίζει με οστό Κατά τη φάση της επούλωσης, η δομή ασφαλίζεται με ειδικούς σφιγκτήρες.
Η αντικατάσταση της ενδοπρόσθεσης είναι μια εναλλακτική μέθοδος στην παρωχημένη διαδικασία αρθρόδεσης, η ουσία της οποίας είναι η μερική ή πλήρης αντικατάσταση μιας πάσχουσας άρθρωσης με μια πρόθεση. Αυτό αποκαθιστά πλήρως τη λειτουργία του γόνατος σε περισσότερες από το 90% των περιπτώσεων, βελτιώνοντας σημαντικά την ποιότητα ζωής του ασθενούς.
φυσικοθεραπεία
Οι φυσιοθεραπευτικές διαδικασίες παίζουν σημαντικό ρόλο στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας λόγω της ευεργετικής τους δράσης στις κατεστραμμένες αρθρώσεις. Η φυσικοθεραπεία επιταχύνει τις διαδικασίες αναγέννησης, εξαλείφει τον πόνο και τις μυϊκές κράμπες. Επιπλέον, ορισμένες διαδικασίες επιτρέπουν τη χορήγηση φαρμάκων μέσω του δέρματος, μειώνοντας τη δόση των από του στόματος φαρμάκων.
Για κατεστραμμένες αρθρώσεις συνιστώνται οι ακόλουθες τεχνικές:
- θεραπεία μαγνητικού πεδίου;
- υπεριώδες μεσαίου κύματος (WUV);
- υπέρυθρα λέιζερ?
- UHF;
- Υπερηχητικός;
- διαδημικά και ημιτονοειδώς διαμορφωμένα ρεύματα (θεραπεία παλμών).
- Darsonval.
Αποτελεσματικές διαδικασίες κατά της αρθροπάθειας είναι επίσης τα θεραπευτικά λουτρά - ραδόνιο, υδρόθειο, δισχοφίτης, ορυκτό και φασκόμηλο. Έχουν αντιφλεγμονώδη, αναλγητική και αναπλαστική δράση στις αρθρώσεις.
Τελικά
Εάν υποπτεύεστε αρθροπάθεια του γόνατος, θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν ορθοπεδικό ή τραυματολόγο που θα διαγνώσει και θα αντιμετωπίσει αυτές τις παθολογίες. Για να μην επιδεινωθεί η ασθένεια, είναι απαραίτητο να αποφύγετε την υπερβολική σωματική δραστηριότητα στα πόδια και να απαλλαγείτε από το υπερβολικό βάρος.
Δεν υπάρχει ειδική δίαιτα για την οστεοαρθρίτιδα, αλλά συνιστάται η αποφυγή συμπυκνωμένου ζωμού κρέατος και ψαριού, λιπαρών κρεάτων και καπνιστών κρεάτων, καθώς και η μείωση της κατανάλωσης επιτραπέζιου αλατιού. Στη διατροφή πρέπει να κυριαρχούν τροφές πλούσιες σε βιταμίνες και μέταλλα και φυτικά έλαια. Επιπλέον, συνιστάται να οργανώσετε μια ημέρα νηστείας μία φορά την εβδομάδα - κεφίρ, τυρί cottage ή φρούτα και λαχανικά.
Για την ενίσχυση του μυϊκού κορσέ των κάτω άκρων και την αύξηση της κυκλοφορίας του αίματος, είναι απαραίτητο να εκτελείτε τακτικά θεραπευτικές ασκήσεις, που επιλέγονται μεμονωμένα από έναν εκπαιδευτή φυσιοθεραπείας.
Επομένως, η λήψη φαρμάκων, σωματικές διαδικασίες, ισορροπημένη διατροφή και σωματική άσκηση θα βοηθήσουν σίγουρα έναν ασθενή με αρθροπάθεια. Και για να αποφύγετε την τραυματική χειρουργική επέμβαση, θα πρέπει να αναζητήσετε ιατρική βοήθεια το συντομότερο δυνατό. Υγεία!