Η γονάρθρωση ή, όπως μερικές φορές λανθασμένα αποκαλείται, γονάρθρωση (αρθροπάθεια της άρθρωσης του γόνατος) είναι μια χρόνια πάθηση με ύπουλη προοδευτική πορεία, που συνοδεύεται από εκφυλιστικές αλλαγές στον χόνδρινο ιστό της άρθρωσης.
Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, ένα άτομο μπορεί να χάσει εντελώς την ικανότητα να κινείται ανεξάρτητα. Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία της γονάρθρωσης καθιστά δυνατή τη διακοπή της παθολογικής διαδικασίας και τη διάσωση ενός ατόμου από τον πόνο.
Τις περισσότερες φορές, αυτή η παθολογία διαγιγνώσκεται σε μεσήλικες και ηλικιωμένους, αλλά μπορεί να εμφανιστεί και σε νέους. Οι γυναίκες είναι πολλές φορές πιο πιθανό να προσβληθούν από αυτή την ασθένεια από τους άνδρες. Σε αυτό το άρθρο θα εξετάσουμε τα κλινικά σημεία και τις τακτικές για τη θεραπεία της γονάρθρωσης.
Τα κύρια κλινικά σημεία της γονάρθρωσης
Όπως έχουμε ήδη πει, η οστεοαρθρίτιδα του γόνατος έχει μια ύπουλη προοδευτική πορεία. Έτσι, στα αρχικά στάδια ενός άρρωστου πρακτικά τίποτα δεν ενοχλεί, αλλά με την πάροδο του χρόνου τα συμπτώματα εντείνονται.
Το κύριο κλινικό σύμπτωμα είναι ένας ελαφρύς πόνος στο γόνατο που εμφανίζεται με παρατεταμένη ή βαριά σωματική καταπόνηση. Ο ασθενής εμφανίζει κάποιο αίσθημα δυσκαμψίας στην άρθρωση, εμφάνιση συνδρόμου «αρχικού» πόνου (εμφανίζεται στην αρχή της κίνησης και περνά μετά από το «σκόρπιο» άτομο).
Με αυτή την ασθένεια δεν υπάρχουν εξωτερικές αλλαγές στο γόνατο. Μερικές φορές οι άνθρωποι παρατηρούν πρήξιμο.
Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, ο πόνος γίνεται πιο έντονος. Το σύνδρομο πόνου εμφανίζεται ακόμη και με μικρή σωματική δραστηριότητα και γίνεται πιο έντονο με παρατεταμένα φορτία στο γόνατο. Ο πόνος υποχωρεί με την ανάπαυση και στη συνέχεια επανέρχεται με την επανάληψη της κίνησης.
Στο μέλλον, το σύνδρομο του πόνου γίνεται σταθερό, τόσο κατά την άσκηση όσο και κατά την ανάπαυση. Οι κινήσεις στην άρθρωση είναι περιορισμένες, όταν το γόνατο είναι λυγισμένο ακούγεται ένα χοντρό τσούξιμο. Με έντονες παθολογικές αλλαγές, το γόνατο παραμορφώνεται, γεγονός που περιορίζει περαιτέρω την κίνηση.
Πώς αντιμετωπίζεται η οστεοαρθρίτιδα του γόνατος;
Η θεραπεία της αρθρώσεως της άρθρωσης του γόνατος συνίσταται τόσο σε μη φαρμακευτικές όσο και σε φαρμακευτικές μεθόδους, εάν είναι απαραίτητο, χειρουργική επέμβαση.
Συνιστάται στους ασθενείς με αυτή την ασθένεια να αποφεύγουν τα φορτία στο γόνατο και να το ανακουφίζουν όσο το δυνατόν περισσότερο με τη βοήθεια διαφόρων ορθοπεδικών συσκευών, ραβδιών. Το πιο σημαντικό σημείο είναι η απώλεια βάρους. Το 2017, επιστήμονες από το Ιατρικό Πανεπιστήμιο δημοσίευσαν μια εργασία που ανέφερε ότι η παχυσαρκία αυξάνει την πιθανότητα εμφάνισης γονάρθρωσης κατά 4-10 φορές και εμφανίζεται σε κάθε τρίτο ασθενή.
Επιπλέον, σε ένα άρρωστο άτομο συνταγογραφούνται ειδικές θεραπευτικές ασκήσεις, φυσιοθεραπευτικές διαδικασίες, για παράδειγμα, θεραπεία UHF.
Όσον αφορά τη φαρμακευτική θεραπεία, μπορούν να συνιστώνται μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα για ανακούφιση από τον πόνο. Με την αναποτελεσματικότητά τους, πραγματοποιούνται ενδοαρθρικές ενέσεις γλυκοκορτικοστεροειδών. Επίσης, το σχέδιο θεραπείας συμπληρώνεται με χονδροπροστατευτικά, ενέσεις υαλουρονικού οξέος.
Σημειώστε ότι οποιοδήποτε φάρμακο πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού.
Στα τελευταία στάδια της νόσου, η κύρια μέθοδος θεραπείας είναι η χειρουργική επέμβαση, κατά την οποία οι αρθρικές επιφάνειες αντικαθίστανται με τεχνητά εμφυτεύματα.